Patronların tümü için oldukça zorlu bir karar süreci de aslında, çalışanlar ile duyguların paylaşılıp paylaşılmamasını kararlaştırmak olabiliyor. Patronlar, çalışanları ile duygularını paylaşırsa bunun profesyonelliği nasıl etkileyeceğini tam olarak kestiremiyor ve bu yüzden çoğu zaman bunu yapmayı riskli buluyorlar. Asıl sorulması gereken “Samimiyet oluşursa profesyonellik kaybolur mu?” sorusuydu.
Bu konuda fikirler ile tartışmanın yerine direkt olarak bir tecrübe üzerinden ilerlemek daha iyi olur. Comparably şirketinin kurucusu ve yöneticisi olan Jason Nazari, yaşadığı deneyim ve tecrübelerini samimi ve bir o kadar da şaşırtıcı şekilde paylaşmış.
Uzunca bir süredir başarılı bir teknoloji şirketi yönetmiş birisi olarak Jason Nazari, milyon dolarlık sermayeleri döndüren bir çok CEO gibi çalışanları ile profesyonel bir ilişki kurmaya karar vermiş ve yine kendisi gibi düşünen çalışanlar ile yola çıkmayı tercih etmiş. Çalışan kadrosunu çalışma şekli, hayata bakışı ve değer yargıları kendisine benzeyen kişilerle kurmuş. Tahmin edebileceğiniz gibi bunun büyük bir hata olduğunu anlaması da uzun sürmemiş.
Çalışanlarınızı Tek Tipleştirmeyin!
Şirketleri yöneten kişilerin yaptığı en büyük hatalardan birisi aslında duyguları paylaşmak değil de çalışanları tek tipleştirmek olduğu görünüyor. Patronlar ya kendilerine benzeyen yada işe aldıktan sonra kendilerine benzetilen çalışanlar ile çalışmak istiyor ve kendisine benzetilen çalışanlardan farklı bir şeyler yapmasını bekliyorlar.
Başarılı olmuş projeler ortaya çıkarmış takımlara bakın. Onlar başarılı projeleri ortaya çıkarabilmiştir çünkü çeşitlilik fazladır. Duyguları, tutkuları, deneyimleri, hayata bakışları ve hayatları farklıdır. Farklılıklarını aynı değer ve vizyon etrafında birleştirerek başarılı olurlar.
Çalışanlarınız ile iletişim halinde olun!
Sonrasında en sık yapılan hata da duygular oluyor. Çalışanlar ile patron arasında profesyonel bir iş ilişkisi kurmak ilk başlarda daha iyi sonuç veriyor olsa da sonrasında pek başarılı olduğu söylenemez.
Bu erken fark eden Nazari yaşananlardan dolayı duygularını gizlemeyi bırakıyor. Çalışanları ile duygularını “Yaptığınız x hatasından dolayı çok gerginim” veya “y başarısı beni gerçekten çok mutlu etti” gibi cümleler ile gerçek duygularını paylaşmaya başlamış. Nazari; “Bazı insanları beklentilerinizi paylaşarak yönlendiremeye biliyorsunuz. Onlar kendi davranışlarından önce sizinle empati kurma ihtiyacı hissederler” diyerek tam da bu nedenle patronların gerçek duygularını açık ve net bir şekilde paylaşması gerektiğini belirtiyor.
Bunu ilk yaptığı zamanlarda Nazari çok zorlanmış. Çünkü bir çok patron gibi o da profesyonellikle duygularını karıştırmaması gerektiğini düşünüyormuş en başından beri. Fakat duygularını paylaştıkça bazı insanları harekete geçirmek için sadece “hedefler, amaçlar” yeterli olurken bazı insanlar için “duygusal bağ” çok daha etkili oluyor. Sizin patron olarak amacınız liderlik etmek ve koçluk yaparak çalışanlarınızı ileri taşımaksa eğer duygularınızı da açmayı öğrenmeli ve çalışanlarınızı daha yakından tanımalısınız.
Eğer takımınızın duygusal bağ kurduğunuz zaman yapabileceklerini bilseydiniz hemen bunu yapmaya başlardınız. Bu nedenle çok vakit kaybetmeden profesyonel ilişkinizin yanında bir de duygusal ilişki kurmaya başlayın.
Yorum Yap